KADINLARDAN ÖĞRENDİM BU HAYATTA NE ÖĞRENDİMSE tahsinözmen
KADINLARDAN ÖĞRENDİM BU HAYATTA NE ÖĞRENDİMSE
Bir kadýnýn gözyaþý...: Boyun büküþü bir garibin, bir yýldýzýn kayýþý . Kadýn solarsa, Bir gülün yapraðýný dolu vurur, çiçekler solar, çocuklar solar Kadýn aðlarsa, Yuvasý bozulur bir kuþun, uzaklarda bir deniz aðlar Oysa kadýn gülerse, Þeker kokulu umut sarkar yuvalarýn saçaðýndan, En umutsuzu yeniden umuda baðlar . Bir kadýnýn gözyaþý...: Yedi milyar insanýn sýðýnacaðý bir gönülgâhýn çöküþü, Bir düþün bitiþi, bir umudun ölüþü Oysa tüm gül goncalarýndan daha güzeldir bir kadýnýn içten gülüþü . Avuçlarýmdan kumrular uçtuysa, Yüzümde rengârenk çiçekler açtýysa . Ana sýrtýna binerken güven duydumsa Ana kucaðýnda meme emerken huzur buldumsa . Aþk havliyle sýrýlsýklam sevdimse, Güneþ vurmuþ sular gibi güldümse . “K a d ý n l a r d a n ö ð r e n d i m; Bu hayatta ne öðrendimse...!”
2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
tahsinözmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.