İNSANLIĞA VASİYETİMDİR...

Ritmi kayýp yok oluþlarýn…
Tepe taklak hicvi ömrün:
Nüktedan bir hicap
Varlýðýn yoklukla dansý
Yanlý bir mihrak:
Göðün tam da ortadan üçe ayrýldýðý
O kýyamet öncesi temada:
Ýnsancýl hitaplar geride kaldý çok geride
Ýflas etti ruhlar
Pekiþen acýlarla
Ritmini yitirdi iþte düþler ve o devasa özlem.

Karnýyarýk akbabalar
Leþin eriþtiði em musibet dürtü ile
Yerle yeksan etmiþler canlý ve mutlu nidalarý.
Bir çocuk düþerken;
Gagasýnda zehir taþýyan kuþlarýn deþtiði…
Devasa hortumlarla yarýlýrken evren
Ýkindi sonrasý rehavetin verdiði
Sihirli nüksediþ
Nasýl ki tav olmuþ iblise…

Bünyesinde insanlýðýn kesirli ölümler:
Yarým bedenler;
Çeyrek adamlar
Ne çok çocuk gelin
Yolun baþýnda kadýn olmaya meyletmiþ ruhlarý kimince
Bir de tuzaðýnda öfkenin
Sarýmtýrak kavisler
Buðulu gözlerinde düþlerin
Esefle doðranmýþ iri parçalar
Vücudunda lanet benzeri bir kefaret.

Hadi, mimleyelim tüm vicdanlarý:
Kalburüstü düþ’üþlerde
Düþler serelim gerçeklerin haznesinde
Dolup taþan haris vukularda
En elzem terbiye ile nakþetsin özlem ve insan.
Ýnsanýn insana nefreti;
Zalimden çaldýðýmýz bunca kini
Mazlumla eþleþtiren hücrelerimizde
Tanýklar konduralým penceresine gönlün
Ah, keþke kalp gözünde açsa çiçekler
Ve asla solmasa çocuklar:
Ne yalanla
Ne ihtiras benzeri bir tokalaþma
Gafil avlanmadan masumiyet
Yorgun bir teþrifle
Makamý kaybolsa cüsselerin.

Ýri kýyýmlý bütçelerinde efkârýn
Ve yol bilmez iz bilmez cahil gölgelerin
Katkýsý olsa olsa zulme
Devþirdiðimiz ne ise
Zalimce tutsak kötüye ve iblise…

Daldýðýmýz hangi kuytu?
Hangi kuyu?
Yusuf’un ihanetle yolunun kesiþtiði…
Þimdi mütereddit bir sancý olup ölüyorum, anne:
Sakýn sakýn özleme beni
Güne akan yaþlarýmý da silme, býrak kalsýn:
Ýnsanlýða vasiyetimdir
Beni dileyen dilediðince ansýn
Hani olur da; ansýzýn açarým çiçek çiçek
Cennetin arka ve yorgun bahçesinde.

Sosyal Medyada Paylaşın: