BUNCA ŞİİR YANGINI...

Hatýrþinas bir gizemin týnýsýnda
Savruk bir nida nakþeden ansýzýn
Geceye dair hutbenin tam da yarýsýnda
Verdiðim son nefesin hatýrýna sev beni.

Dilediðince söylen üflediðin o titrek gölgeli
Mumun lav ettiði bir tanrýça mahiyetinde
Ýçimdeki diri isyanlardan kopamadýðým
Bunca þiir yangýný.

Bir düþte saklý þahin gözleri ümidin;
Bir sonda dilediðince savunduðun iç sesin
Sonrasý meçhul, sevgili.
Yanýk teninde þiirlerin
Zorba bir þarkýyým.
Göðün týpasý kayýp düþlerinde
Belki bir temenniyim
Aþký buyur ettiðim kozamdaki
Nidasý kayýp gölgelerin
En tutarsýz sahibiyim belli ki.

Aþk dilinde aksayan hecelere tutunup
Varlýk hükmünde
Sonsuzluða sarýlýp
Hatta ve hatta uyuttuðum dünlerden
Kopan gelen çocukluk hatýralarýma
Düðüm attýðým bir kereye mahsus
Bir terennüm armaðan ettiðim,
Arka bahçesinde cennetin.

Nöbette geçen ömrün
En yaslý tayfasý adeta
Kaleme aldýðým dizelerin
Mahremiyete saldýran beylik bir cümle ile
Solumdaki kayýp sarkacýn
Ahenksiz sesiyim
Ýçin için þakýyan.

Damlayan ne çok hezeyan;
Patavatsýz izleklerinde ömrün
Koyu bir leke adeta
Ýçime tüneyen kuþlarýn
Gagalarýndaki sarý benizli rüyalarým:
Ansýzýn bahþedilmiþ ömürmüþçesine
Geçen bunca zamanýn afakî uçurumlarýndan düþen
Beþi bir yerde emeller
Bitimsiz addedilen satýrlarda
Ne çok gizem
Aslýma biat.

Aþka inat sevecen bir yalan adeta
Solmaya muktedir hislerin
Titrek ýþýðýnda
Galeyana gelen bir düþ simsarý belki de;
Büyümeden geçen yýllar
Hani neredeyse taþan coþkum
Varlýk kadar kutsal mýdýr da bu yolculuk
Hala saklý ilk günkü heyecan…

Þimdi miadýmýz dolmadan;
Yarýmlýðýmýzý tehdit etmeden bunca zulüm ve zindana
Kýstýrýlmýþ ruhumla ayan beyan içindeyim kuyunun
Sarnýcý tut ve kavra yüreðine
Diri diri gömülmeyi asla ben talep etmedim:
O deli rüzgâr;
Fýtratta saklý figan
Bir bir dile gelen ömürlük ferman
Saatler sonu vurmadan.


Sosyal Medyada Paylaşın: