gök açmýþ aðzýný aþaðýlara toplamýþ karalarý baþýna gözleri kapalý ateþ püskürüyor belli bakýþlarýndan taþ atacak dolu taneleri derken kim bilir hangi baþlar yarýlýp kanayacak
içimin içi acýyor yine kimler sürüklenecek yerde kime gözdaðý verilecek yýldýrýmlarýný atacak özgürlüðe tüfeðini doðrultacak sanki bir asker sürecek daðlara fýrtýna
bir sessizlik var yerde yürüyenlerde biri dur diyecek gibi bakýþlarý yerde konuþsa, kolundan tutulup götürülecek konuþmasa durduramayacak içindeki uðultuyu yarým kalacak söz yetim
göç etmek isteyecek güneþ yaðmuru bu diyardan baþka diyara deneyecek baþka yaþamayý az hapishaneli yerlerde
göðü susturan çýkacak belki güçlü bir eli olacak dayanacaðý millet kadar yer gök bir olacak belki yer gök..
15. 11. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.