Ýstanbul’ da sonbahar bir baþka
Benim gibi hüzünlü
Aðaçlar yapraklarýný dökmeye durmuþ
Hava erken kararmakta
Ýnsanlar bir umut koþuþturmakta
Oradan oraya...
Kiminde kaygý
Kiminde sevinç
Kiminin umurunda deðil bu dünya
Týpký benim içim gibi
Sarsa da beni seven kollar
Görmez oldu gözlerim
Ýçimden bir þeyler kayýp gitmiþ
Ne olduðunu bilmediðim
Yalnýzlýk sarmýþ dört bir yanýmý
Çýkamaz oldum içinden
Sonbaharý yaþýyor þimdi gönlüm
Dökülüp duruyor hayallerim
Yaþamýn içinde var olsam da
Ben hayatýn neresindeyim?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.