þiire gözünüz kör, kapýnýz kapalý belli
istediðiniz kadar sokaðýnýzýn baþýnda
þairler sokaðý yazsýn
kahvelerde kalp atýþý bozuk
maçta baðýrmayý erkeklik sanan kimseler
ayný masada ise sizinle
resim gözlü kýzlar geçse de sokaðýnýzdan fark etmez
mimlenmiþ biri olmasa da kalbinizde
göðsünüzde apayrý bir düþ yatar
üstüne zift döken dökenedir
güneþini geren gerene
kendini açmayý bilemez kimse
baþka bir ruh gerektirir girmek için sizden içeri
her çiçeðin mevsimi ayrýdýr bakýmý ayrý
çiçek kelebek sevmezsiniz ki siz
en azýndan nasýrlý bir ele dokunmanýz gerek
taþlý tarlalardan yürümek
külü eþmek, ateþten atlamak
güz yapraklarýnýn çýtýrtýsýný duydunuz mu
anlamýþ gibi yaðmur yaðacaðýný
nasýl sokulurlar birbirine
ezmeden önce bir kaç ayak
bir kaç bunun bilincinde olmayan adam
güzü bile kaçýrýrlar
bir sanat evi açsanýz ne çýkar
anladým, bu eller baharý getiremez
aralayamaz gözü yaþlý bulutlarý
mutluluk tasarlayamaz
bu duruþun bütün gülüþü kýrýk
korkar güneþi takmaya göðsüne..
08. 11. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.