Kimselere suç bulma, kabul eden biz olduk.
Kimler nane yediyse, dedik “Beþerdir þaþar!”.
Zülfümüze dokundu, maðdur olup saç yolduk.
Sorgulamadýk yine, umduk kendini aþar.
Kirlileri býrakýp, pir ü paklar aklansa,
Açlar sefil yaþarken, toka yemek saklansa,
Çölde olmayan suyu, aramak yasaklansa,
Susar yine tüm diller, sanma ki sabýr taþar.
Dostlar hesapta görsün, elliyi böldük bire,
Baþkasýný suçladýk, evimizdeki kire,
Kar yaðýnca sevindik, bahane bulduk kýra.
Aðzýmýz açýk kalsýn, armut nasýlsa piþer.
On sekizde top elde, hakem verdi penaltý,
Sonra VAR’a danýþtý, VAR etti hasýraltý.
Iþýk yanlýþ yerdeymiþ, göze gelmiþ karaltý.
Haksýz yine seyirci, kural bilmeden coþar.
Yýlan bin yaþar artýk, deðmez oldu kimseye.
Ekmek elde iðreti, vurmak kolay enseye.
Coþkun sitemler yaðsa, dokunur mu hisseye?
Alýþtýk ya düþmeye, kuyuyu herkes eþer.