Güneþ tabuta sýðmýþ, tüm semavat aðlýyor.
Her yanýmýzda aðyar ve kýpkýzýl topraklar.
Dizini döven ana, yürekleri daðlýyor.
Sinelerden akar har ve tutuþur kavraklar.
Gün kara çadýr kurdu, utanýyor güneþten.
Yýldýrým akýyor bak, göklerdeki ateþten.
Tekbire düþen damla, yuvarlanýrken eþten,
Mevsimlerden ilkbahar ve sapsarý yapraklar.
Askerini halayla, uðurlar bizim eller.
Dert görmez kuzusuna, kýnayý yakan eller.
Fitne sokunca bize, sýnýr ötesi eller,
Yolu gözler yine yar ve elinde bayraklar.
Saklambaç oynar çocuk, bilmez geceye ebe.
Tanýmaz düþmanýný, olur kahpece sobe.
Kýzaran batý cenah, karanlýklara gebe!
Dillerde hep "Ya Kahhar" ve boþta kaydýraklar.
Amerika ve Rusya, birbiriyle yarýþýr.
Ortak denilen batý, teröristle barýþýr.
Coþkun akan yaðmurlar, anýlarla karýþýr.
Ýþte Arap’ta bahar ve çýktý býtýraklar.