Pişman Olursun

Sevdan için çektim, türlü cefayý,
Kýymetim bilinmez, köz-kül olsam da.
Kimse hatýrlamaz, þimdi vefayý,
Aþk baðýnda þeyda bülbül olsan da;
Gül dalýna konma, piþman olursun,
Seni kýranlara, düþman olursun!

Aldanma insanýn dýþ yapýsýna,
Öðrenirsin elbet bir gün huyunu!
Dayanma çarçabuk el kapýsýna,
Hemen deðil sonra çýkar oyunu!
Bal diline kanma, piþman olursun,
Sahte yarenlere, düþman olursun!

Ölüyorum deyip, kývransalar da,
Ýnanma güzelim, külliyen yalan!
Kerem, Mecnun gibi davransalar da,
Gerçek suretini, göstermez yýlan!
Del haline yanma, piþman olursun,
Ýçten vuranlara, düþman olursun!

Gönül sarayýnýn, bulunmaz dengi,
Tamiri pek zordur, bilerek yýkma!
Gerçek sevdalarýn, altýndýr rengi,
Dünyayý hýrs edip, canýmý sýkma!
Mal-pulunu anma, piþman olursun,
Halý serenlere, düþman olursun.

Alaca, can suyun, ruhuna ilaç,
Þefkatli kollarým, seni bekliyor.
Vazgeç maceradan, gel-gitlerden kaç!
Çürümüþ tekneler, bir bir tekliyor.
El salýna binme, piþman olursun,
Ümit verenlere, düþman olursun!

27.10.2018
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın: