Bütün devrimlerin gizli öznesiydi kalbim
dostluðun sýra daðlarýna çarptýkça yorulan.
Siyah beyaz gözlerle seyrederken alemi
Boþluða düþtükçe her uzanýþým
idam fermaný gibiydi tüm tanýmlarým.
Aþýlmaz duvarlar inþa ederken
zindanýma.
Büyümeyi bekleyen hüzünlerim
savrulurdu çöl ayazýna.
Sonra öðrendim ki;
Sabýr bir direniþti
koca bir þehri çektikçe ayaklarýmýn altýna;
caddelerde koþan çýkmaz sokaktý varlýðým
Çýplak yol aldýkça çoban soluðuyla.
Yüzüme vuran soðuk havaya aldýrmayýp
boþalttýkça ruhumu
tükenmez ölülerin suskunluðunda..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.