İŞTE HAYATIM (SON BÖLÜM)
ÝÞTE HAYATIM (SON BÖLÜM)
O yýllarda bir bankada çalýþmaktaydým. Hamam önünde bir apartmanýn
giriþ katýnda anneciðimle birlikte oturmaktaydýk. Üst katlardan birinde oturan, Orhan Sezener’le tanýþmýþ ve onun sayesinde Ankara Radyosu’na Konserlere giderdim, bazen annemi de götürürdüm.
1954 de, genç yaþta vefat eden rahmetli Ekrem Güyer’i ve hocasý, kýymetli
ses sanatçýsý Müzehher hanýmefendiye de tanýmýþtým.
Þair Rýfat Aydýn’ýn “ Unutturamaz seni hiçbir þey !..” diye baþlayan güftesini,
Nihavent makamýnda besteleyerek, hocasý Müzehher hanýmefendiye ithaf ve takdim etmiþ.
Müzehher hanýmefendiye de Þekip Ayhan Özýþýk’ýn Karcýðar makamýndaki bestesiyle,
“..Unutmadým seni ben, her zaman kalbimdesin !” güftesini Ekrem beye ithafýyla
baþlayan ölümsüz Aþklarýna þahit olmuþtum..
Evliler iken,1998 de 75 yaþýnda vefat eden Müzehher Güyer hanýmefendiye ve
Ekrem Güyer‘e Allah’tan sonsuz Rahmetler diliyorum. Makamlarý Cennet olsun ve ÝNÞALLAH orada da bir arada olsunlar diye dualar ediyorum.
Yüce Allah’tan, bana da böyle þiirler, besteler sunacaðým bir eþ, bir sevgili Nasip et diyerek, gýptayla dualar etmiþtim. Nitekim dualarýmý kabul etmiþ olmalý ki ALLAH, bana da, kendisine þiirler adadýðým güzeller güzeli bir eþ bahþetmiþtir.
Allah’a sonsuz þükürler sonsuz hamd-ü senalar olsun.
Hayalinle yaþamak kolay deðil !.demiþtim ya..
Nice zor olsa da muhteþem hayaline muhtacým..
Dün yine Çuðra sahil baþýndan aðýr aðýr yürüdüm.
Niyetim biraz güneþlenmek, denizi, martýlarý seyretmek
Giriþteki bir sitenin önüne geldiðimde ayaklarýma dolanan bir
kedi ile adeta cebelleþmek zorunda kaldým. Etrafýmda fýr fýr dolaþan kedi, paçalarýmý býrakmýyordu adeta.. Düþmemek için hayli zorlanýyordum..
Bak güzelim, þu anda sana verecek bir þeyim yok ama söz yarýn tekrar geleceðim ve sana mamalar getireceðim..(!)
Kediyle muhabbete koyulduðumun farkýna vardýðýmda o, yan taraftaki otlarýn arasýna dalmýþtý bile.
Nereye kayboldu Diye eðilip baktýðýmda... Otlar, dikenler, yeþillikler arasýnda bir tane kocaman Beyaz Gül !...
Aman YARABBÝM !..Donup kalmýþtým öylece..
Büyüksün Allah’ým büyüksün YARABBÝM!.
Ne güzel söylemiþ þair:
“ Ne çare kaybettim nazlý Gülümü ..
Leylaklar üzülsün, güller aðlasýn..”
Adeta bir rüyadayým. Tam üç yýl geçmiþ aradan...
Belli ki seni benden çok seviyor imiþ YARATAN..
Hayatýn kahrý, çilesi bitmiyor..
Hiçbir þey beni teselli etmiyor..
Bu can her gece yarýsý boþluða haykýrýþýyla
Hayalini umut eder,RABBÝNE yakarýþýyla..
Görenler sanýrlar yalnýzým burada..
Seni de yalnýz sanýrlar orada..
Ne enfes kokun silindi, ne gül yüzün hayalimden;
Gözyaþlarým sel misali tutuyorum ellerinden..
Denizim oldun demiþtim. Sensizliðin de boðuldum.
Gidiþinle fani Dünya ummanýnda kayýp oldum !..
Akrostiþ bir þiirimin sonunda demiþtim ki :
( Neler çektin, neler gördün !.Çocuklardan, torunlardan;
Elli bir yýl yüksünmedin huysuz ve titiz kocandan..
Bin meþakkate katlandýn, tek gün olsun sýzlanmadan,
Uykusuz gecelerimde yanýmdaydýn, uyumadan...
Þu son demde her günümüz Sevgililer günü olsa;
Artýk elveda zamaný...Neye yarar yað-bal olsa ?!..)
Altmýþ yýlda bir tek gün incitmedin..
Munis bakýþlarýnla mutlu ettin..
Düzgün yaþadýn Âlemde GÜZELÝM
Sana ALLAH’tan Cennetler dilerim..
Mehmet Cemalettin Bayhan-Erdek-21.08.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET CEMALETTİN BAYHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.