BEYAZ GÜL..

BEYAZ GÜL’ün hikâyesi,baðrýmda batan GÜNEÞ’ti !…
Delikanýlýlýk yýllarý,kâlbe düþen ilk ateþ’ti !..
Unutmasý kolay deðil..Þahane bir sergüzeþt’ti..
AÞK’ýna kavuþamadan,vakitsiz sönen GÜNEÞ’ti !..

Bu gönül,hiç usanmadan,yýllarca ardýndan koþtu..
Sönmek bilmeden,yýllarca hasrete yakan ateþ’ti !.
Nice ateþe yaksa da,hatýralarý pek hoþtu…
Sedefli kutu içinde,soluvermiþ,kurumuþtu !..

Keþke GÜLÜM demeseyim…Aðzým,dilim tutulsaydý !..
Büyük SAHRA’da boyvermiþ,bin yýllýk KAKTÜS olsaydý…
Dikenlerini baðrýma ölenedek saplasaydý !..
Yüz yýlda bir,kendi gibi güzel Çiçekler açsaydý…

Dikenleri baðrýmdayken ECEL can’ýmý alsaydý !..
Bir Dost bana haber salmýþ,diyor ki özet olarak:
” Þayet denizde rastlarsam,alýp ,hatýra olarak,
Gönül vazosunda saklar,yollarým kargo olarak..” (*)

” Býýak ! kalsýn da sulansýn..” diyorlar ” Açýk denizde..” (**)
Býraktým BEYAZ GÜLÜM’ü..Kalsýn bir DOST yüreðinde..
—Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-08.07.2011
*) Fýrtýna süvari ,öyle demiþti..
**) Merve Sefa hm.ef. diyordu..

Sosyal Medyada Paylaşın: