Git

çaresiz bir astým hastasý gibi daralýyor vakit akþamýn gölgesinde,
sessizliðin iniltileriyle kaplanýyor dudaklarýmýn tüm kývrýmlarý.
lögar kapaklarý yetersiz bir þehrin bulanýk banyosuna benziyor,
gözyaþlarýmýn yanaklarýmdan akmasý yokuþ aþaðý.
ey ruhunu unutup bedeniyle kaçýþan kadýn,
kaldýr yüzündeki ýsmarlama gülüþünü.
sana beni perdeleyen ne varsa imha et,
kýr geç mukavemetsiz tüm sýnýrlarý.
rafa kaldýr,
ayrýlýða entegre edilmiþ gurur manzumelerini.
papatya fallarýna öykünüp,
bahis oynama sevda üzerine.
yaðmur mevsiminde güneþe küsüp
umudunu yitirme.
senin þarkýn benim!
notalarým üzerine saðýrlýðýný örtme.
unutma,bir tutam söz söylemiþliðim vardýr mutlaka
sana iyi gelen tüm hikayelerde.
yine unutma!
kalkýþ saatine dakikalar kala yolunu katettiðin
trenin tüm vagonlarýnda yüzleþeceksin yokluðumla,
ve bir daha dönmenin düþüncesi bile sýðmayacak aklýna.
sýrtýný döndüðün adamýn yüzüne bakacak yüzün kalmayacak,
gittiðin yollarý bir daha yürüyemeyeceksin ayný hevesle,
’ona atfedilmiþ tüm þiirlerin caný cehenneme’
diye iç geçirteceksin tüm þairlere.

þimdi git!
en sevdiði oyuncaðýndan ansýzýn vazgeçen bir çocuk telaþýyla..
ardýndaki ceseti görmezden geldiðinde,
cinayete inanmayacaðýna kendini inandýran katil yalancýlýðýyla..
þimdi git!
kefesi delik gönül terazisinde aþka deðer biçen
soysuz tüccar aklýyla..
Git.

- Abdullah Cemek


Sosyal Medyada Paylaşın: