Bir deli poyraz uðuldar
kerpiç evin boþ odalarýnda.
Ayazdan bir dil
yalayýp geçer içimi
Birbirine vurur diþlerim
kuru dallar gibi titrer bedenim.
Söner gaz lambasý
karanlýða açýlýrken o anda
kalbim olur gözlerim.
Yol gösterir ateþ böceðine
g/izlenen ýþýðým.
Alýþýk olmadýðým sesler
sürükler beni uzaklara.
Ýncirin dallarý uzanýr akasyaya
Caným olanlarýn
gölgeleri oynar duvarlarda.
Dualar dolanýr dilime
izbe noktaya sýðýnmýþ
bir kaç kelime dökülür
dudaklarýmdan.
Aminleri hapsederim
avuçlarýmýn içine.
Bölünür yüreðim ikiye
Yaramdan akan acý
kanatýr içimi.
Gülümseyerek baktýðým evde
yalnýzlýklar cirit atar
tüm çýplaklýðý ile.
Yüreðimle konuþup
yüreðimle nefes aldýkça
Dal gibi kýrýlýrým
heybetli dað gibi görünsem de
mazinin aðýrlýðýnda.
Dikenler batar ayaklarýma.
Sonraki günlerden dem aldýkça
dakikalar aðýr aðýr.
Gömülürüm sessizce bir mezara.
Dört nala koþarken rüzgar
arþýn arþýn geceye uzandýkça..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.