...Ve toprak kurur, güller solar, bülbüller susar... Hangi bahçe hazana ermedi ki sevgili! Bir Kaþen edasýyla yürüdüðün sokaklar, Senin de gittiðini, görmedi ki sevgili!...
Yüce Elbruz yareni, Albina’nýn gupsesi, Sen ne nihan guþefsin, ey sevgili pþaþe! Ve sana varmak için kaç iklimin nefesi, Yetmedi ki ömrüme ey sevgili Guaþe!...
Hani yüzünde var ya bir Çerkes tebessümü, Ýþte yalnýz o kaldý sisli hatýralarda! Hani dokumuþtun ya kalbime kördüðümü, Hala saklý kimsesiz, en ince yaralarda!
Farkýndasýn deðil mi gözlerin bulut bulut, Zaman aldýklarýný vermiyor be sevgili! Bir hüzzam melodisi çalýyor; ’unut..unut...’ Her seven sevdiðine ermiyor be sevgili!
Bu hasret, ufuklarda tükenir mi yeniden, Turnalar yüreðimde dolaþýr mý Guaþem! Bir umut penceremde tüllenir mi yeniden, Yollarýn sonu sana ulaþýr mý Guaþem!... ... ...
........................mürsel emre doðan,16 Eylül 2018, Ýstanbul. Sosyal Medyada Paylaşın:
mürsel emre doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.