Düþüyorum yine kalkmadan ayaða
Halvetten kovulan derviþ ardýmda
Tozunu aldýkça bir el kanatlarýmýn
kâbil oluyor asma bahçelerinde
göz kapaklarým.
Saçlarýmda bahar gazeli
içimde bir berraklýk iksiri
Döndükçe zihnim üç yüz altmýþ beþ derece
Efsunlu bir soluk baðýþlanýyor sanki.
“Bir yelek ve bir ruh” yetiyor bana
Havaya göre maya çalýyorum
fikir sazýyla sükût makamýnda
Bir çiçek ismi þimdi umut
dünya denilen toplama kampýnda.
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.