HELALLEŞELİM

Hiç unutamýyorum, gizli günlerimizi,
Ýlk öptüðümde seni, öpemedin demiþtin,
Deme ki hatýrlatma, bana dünlerimizi,
Tekrarladýðým zaman, anzer balý yemiþtin.

Birden doldu gözlerin, beni hüzünle yýktýn,
Ne oldu sana dedim, baþýný öne eðdin?
Bilmiyorum der gibi, omuzlarýný sýktýn,
Kirpiklerin okuyla sonra sineme deðdin.

Býrakacaktým size, gitmek istemiyordun,
Gece geç vakit oldu, hayýr deyip direttin,
Ben tedirgin olmuþtum, sen se hiç korkmuyordun,
O günden sonra zaten, beni periþan ettin.

Bunlar yalnýz ilk günden, çok ufacýk bir bölüm,
Anlatamadýklarým, katlanýr yüküm aðýr,
Nihayet firkat vurdu, ayrýlýk canlý ölüm,
Bir yanardaða döndüm, hâlâ kulaðýn saðýr.

Yýllarca her günüme, bir güneþ gibi doðdun,
Yaktýðým ateþinle yüreðimi daðladým,
Güneþimi söndürüp, beni hasrete boðdun,
Ardýndan çocuk gibi, hýçkýrarak aðladým.

Bu dizeleri oku, var mýdýr bir hilafým?
Kýskançlýðým yüzünden, evet kalbini kýrdým,
Özrümle af diledim, ama olmadý affým,
Kaç defa cehenneme, o suçum ile vardým.

Bana bunu sorarsan, müstahakým dayaða,
Ama ne yapacaktým, susmazdý telefonum?
Benim tek üzüntümsün, af için kalk ayaða,
Affet helalleþelim, böyle gelmesin sonum.



Sosyal Medyada Paylaşın: