hangi yüzüme güldüðünü bilmiyorsun bir sürü insan unutmuþken kendini o çingene bohçacýlarýn ’eþek gözlü bi þey alsana’ diye seslendiði çýkmaz sokaklarda mashar abinin küfrü yiterken üç basamaklý evinin önünde kime olduðu belli olmayan
kedi çocuklarýn damdan atladýðý oðlanlarýn ana avrat sövdüðü yerde eþarbýný düzeltip çýkmanýn zorluðunu bilmezsin geçmeden bir erkeðin önünü yolunu düzlemek sinemaya gitmek kadar zorken senin dedektifin olabilir annen bir çocuðun kulaðýný çeker gibi öðretmen yere düþebilir bir yüzün
bir yüzümü sana baðýþlasam bir kuþun özgür kanatlarýyla tünesem bakýþýnýn duygulu soluðuna ben de nefes alsam berrak suyun akýþýnca aksam bu sokaðýn bütün yasaklarýný aþýp dedikoducu teyzelere versem gerçek yüzümü
ne kadar zordur bilsen elimi sana uzatmak bütün mahalle ayýplar korkusuyla oysa bir þarkýya baþlamak ne kadar kolay bir beste kendiliðinden yapýlýr hemen burnundan gelirken yaþayamadýðýn düþler hayaller
sen de o gülen yüzünü bana versen bir çocuðun misket oynadýðý cam misketlerin yüzüyle birleþse yüzümüz
19. 09. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.