bizi kendimize getirir o ses
uçurumun ucundaki bir çiçek gibi
sýkýca tutunuruz kökümüze, topraða
taþlar kayalar yuvarlansa da aþaðýya
dimdik kalýrýz biz
gece yarýsý gözaltýna alýnýr iþçiler
içimizdeki o ses ayaða kalkar
kendi ayaðýna kurþun sýkanlarý yuhalar
tahta kurularýný elbet bir gün tarih yazar
baþýna taç takanlarý
yargýlar
ha, gerçek yargýdýr bu
emir almaz
o ses, sesi kýsýlmýþlarýn sesidir
kýdemi düþük hayatta
sesi boyunu aþmýþ, dev
umurunda deðildir
dalýna dadanan böcek, rüzgâr
duyurmaya çalýþýr sesini
atýlsa da zindana
türküsünü fýsýldar aðustos böceðine
o çaðýrýr
dað bayýr
yer altýna gömülemez ses
kolay mühürlenemez..
15. 09. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.