Griye teslim olurken Ýstanbul
Denize nazýr loþ bir masada
Kapattým gözlerimi
gittim geldim
zamanýn sarkacýnda.
Geniþledi sevgim gökyüzü kadar
gidiþlerimi çaldý mavi yýldýzlar.
Yenildim giderek küçülen yüreklere
en büyük erdemdi susmak
içimi çektikçe.
Geçmiþin alaborasýna
þahitlik etti akreple yelkovan
Beslendi yalnýzlýðým
çoðaldým sabahlarda.
Omzuma yük ettiklerim
kambur oluþturdu sýrtýmda.
Omuzlar yaralar ve kamburlar.
kilit ismiydi sýnav kaðýdýnýn
boþ verme olasýlýðýný
sildim o yüzden aklýmdan.
Ne bir hayalin içindeydim
ne aþk, ne umut
ne de biraz heyecan vardý.
Ýki siyah yalana
’’Evet’’ tükürdüðüm gün kadar
on para para etmezdi afili yalanlar.
Kahraman gibi ölmek istediðimde
Bir çiçek ýsmarlayýp çiçekçiye
kendi cenazemi kaldýrdým en önde.
Yetiþemediðim geç kalmýþlýklarý gömdüm
mezar taþýmýn en dibine.
Ýnce bir yorgan
kar toplarken anýlarýmýn üzerinde
Yaladý esen rüzgarýn ýslýðý
gönül duvarýmý.
Esmer bir hüzne döndü zaman
bu kadar gerçek kaldým
anlatamadýklarým olsa da
hayal kadar.
Kuyularda büyüyense
bir tek annemin sesiydi duyulan.
Sol yaným üþüdüðünde
öptüðüm elleri gelir aklýma
buz kesiði gidiþi bir de..
Düþe kalka bakarým
yanýp sönen ýþýðýna özlemle.
Gamzeli düþler doðursa da zaman
daralan yüreðimde..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.