söðüt kelebekleri
gece
rüzgar
.
sonra
kümeleniyor ruhun ninnisi
sanki
mýrýldanacak türkülü yarýnlara
bir nefeslik anatomi gibi
karmakarýþýk kývýlcýmlý sesler
birdir bir oynayan
gömülü düþler yýkýntýsý
bilince harman olan her þey
az görüþüp kýrklarýný çýkartýyor
yaðmacý ýþýklar
yayýlmýþ geleceksiz
sevin yorgun doðan muskalarý
avuçlarý hediyeli onlar
birazdan
çoðul sakýncalar eriyecek
karanlýða ruhun nedenleri aðýr gelmez
mecburen belirlenmiþ
gölgeleri
ezberi bozanlar
sýrsýz gerçekçiliðe çýkabilir
çekinceler ortada kalsýn
bir delirme önceliði
aklýmda hep yalnýz yaþýyor
....