KOPUKNAME
Yatýralým dostlar masaya bir an
Menzile giderken nereden koptuk
Kültür harmanýma mührünü vuran
Nehirden, ýrmaktan, dereden koptuk
Biz bize benzerdik bir asýr evvel
Gýptayla bakardý hep yedi düvel
Sanki üstümüze esti karayel
Örften, ananeden, töreden koptuk
Ýlim kapýsýnda olmadýk reþit
Cehalet bizlerde envaiçeþit
Yapmayýnca ilmi hakiki mürþit
Bölgeden, kýtadan, küreden koptuk
Mümin sýfatýmýz çok muhteþem de
Modaya esirdik giyim kuþamda
Rehberimiz iblis, günlük yaþamda
Kuran’dan, ayetten, sureden koptuk
Kutlamadýk yýllar yýlý biz resmen
Sahip çýkmayýnca çaldýlar kýsmen
Milli bayramlarda geçmiyor ismen
Nevruzdan, bahardan, cemreden koptuk
Bürüyünce aklý, gözü mal hýrsý
Unuttuk itikat, imaný, harsý
Sanki torunlara geçiyor irsi
Ýnfaktan, zekattan, fitreden koptuk
Ömürlük sevdayý sananlar oyun
Sezonluk aþklara eðince boyun
Deðiþti kadýna bakýþý bayýn
Aslý’dan, Þirin’den, Zühre’den koptuk
Geçim telaþesi sarýnca bizi
Silindi kalplerden fýtratýn izi
Velhasýl Delibal uzatma sözü
Sýladan, vatandan, yöreden koptuk
Celil ÇINKIR - DELÝBAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.