Eylülde sararýp, peþi peþine,
Düþerken yapraklar, dallardan bir, bir!
Rastlanmaz bu hüznün, asla eþine;
Kavrulur yürekler, evvel ve ahir…
Sonbahara girdi mevsim, aniden!
Var mý farký fark eden, hiç faniden?
Can çekildi, emir geldi Sani’den;
Öyle bir mevsim ki, ressamdan mahir…
Hüzün kokar güller, eylül akþamý;
Her dem hatýrlatýr, dert ile gamý…
Yoksa gördüklerim, yaza veda mý?
Öyle doyumsuz ki, þimdi zevahir…
Þu sonbahar, ne çok ziynet gösterir!
Boynu dolu; opal, akik, gök safir…
Yeþil zümrüt, lal yakutla can erir!
Mevsim deðil, sanki her yer cevahir…
Ne füsunkârsýn sen, can Anadolu!
Þeytan taþlar gibi, yaðarken dolu…
Hüznün çökerttiði ey insanoðlu;
Sen de buna hayat, diyorsun zahir…
Karaman-2018/09
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Geldi yine sarý hüzün mevsimi
Suya verdim gülümserken aksimi
Akþam oldu fonda keman taksimi
Bu nota bu güfte eylüle dair....................................................................Hicran Aydýn Akçakaya
Aðaçlar yapraðý sarartýp döker,
Bütün duygulara bir hüzün çöker,
Sevdalýlar daha hazin dert çeker,
Ayrýlýða vuslat olmaz panzehir;..............................................................sakaogluhasankarakucuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.