Þakacý bir kadýnýn ayak izleri düþmüþ
güz topraðýna
Hadým edip ýþýðý
sarýnýn sesiyle bakmýþ yapraða.
Sonbahar son bakýþ der gibi
yitik bir düþü dokumuþ gözleri.
Aðaçlar kadar yakýn
kuþlar kadar uzakken yaþamaya.
Uyumak vardý þimdi
uyanmak yüz yýl sonra
Ne güzel olurdu sevgili
vur emriyle arandýkça.
Konup göçerken öpüþler
kavruk bir zamanýn dudaðýnda.
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.