Sen ki; Bir devrim düþlüyorsun Bakkala,manava ve insanlara ona göre davranýyorsun. Görmezden geldikçe karanlýklarý duvarlara çarpýyorsun. Bir sonraki adýmda düþsen de boþluða yürümeye devam ediyorsun. Üþüyünce aðlayýp yalnýzlýðýn ile gurur duyuyorsun Her güne aldýðýn nefesi bir ömre feda ederken Kirlenen gri bulutlarý Mavi çiçeklerinle suluyorsun. Gözlerdeki farklý ýrklardan bebekleri seviyorsun. Gülüþleriyle gözyaþlarýný kurutup cenneti gözlerinde saklýyorsun. Patlamaya hazýr volkan gibiyken kelimeler Hüzünlü ses tonuyla anlatýp kanlý diktatörlere aðýtlar yakýyorsun Sisli bir bulvarýn tenhasýnda þimdiki zaman ile geçmiþ zaman arasýnda Devrik bir dizede þarkýlar söyleyip geleceðe ýþýk düþüren gülüþünle kapýmýzdan izinle geçiyorsun Kendine bile dar gelirken koca bir kentin gözlerinde parlýyorsun.
Ferda,ca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferda,ca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.