Unutamam diye, yorulma sakýn!
Zaman, her þeyleri silip geçiyor…
Dünyayý kendine sanma ki yakýn;
Herkes bu âlemden gelip geçiyor…
Bu dünya kimseye, kalmýyor inan…
Nerede Kanuni, nerede Sinan?
Ey, kendini arzýn hâkimi sanan;
Elbet herkes bir gün, ölüp geçiyor…
Bazen çok cimrisin, bazense cömert!
Kimisine namert, kimisine mert…
Kim baki kalmýþ ki, yok öyle bir fert!
Herkes kýsmetini, alýp geçiyor…
Gündüz hayalinde, gece düþünde…
Hiç çýrpýnýp durma, sonu düþün de!
Ne eksik, ne fazla, olur aþýnda;
Sanma ki Yaradan, bölüp geçiyor…
Çok uðraþtýn hayat yetmez mi söyle?
Seslenmedik diye, yüklenme öyle!
Düþman bile yapmaz, bunlarý böyle;
Acýlar sineyi, delip geçiyor…
Bu kadar eziyet, az mý faniye?
Alýp veremedik ne var ki, niye?
Yetmiþte benzettin, Gulyabaniye!
Billahi görenler, gülüp geçiyor…
Karaman-2018/08
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Bitermiþ ömür þu anlar hediye
Verdiðimi almak adetim diye
Ýlkin söyleseydi bilirdik niye
Yaþam baðra ateþ salýp geçiyor...........................................................................Tülay Bostancý
Kimisi gulerken kimi agliyor
yana yana yuregini dagliyor
gariupler her zaman kara bagliyor
acilar insan’i dilip geciyor.....................................................................................Nihat YURT
Yeter bu eza, zulüm,yeter ayýptýr,
Geçen günler,bu ömürden kayýptýr,
Sana sarf ettiðim,zamana hayýftýr,
Vefasýz,yaþamýmdan çalýp geçiyor....................................................................Nurettin GÜLBEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.