harfler yýðýlmýþ üst üste sözcüklerin üstü örtük yine sabahý alýyorum koynuma karþýmda aydýnlýk pencerem adýmýndan geride ne kalmýþ iþe yaramýþ mý eþeðe nasrettin’ce ters binmek otursaydýn yaný baþýmda þiirim olurdun yýldýzýnýn nasýl parlayýp söndüðünü yazardýn
ayný renk güle uzanýr mýydý ellerimiz unutma ayný tencerede kaynamýyor yemeðimiz evin önünde erik aðacý dökmüþ kötü taneleri ikimiz birden uzanýr mýyýz bakmaya olgun mor meyvelere koparýr mýyýz
dünya terse döndü de altta kaldý insanlar duygum bu içim yokluðunla savaþmýyor artýk bütün askerler salýndý sade bir kadýn dik yürüyor yolda kimse yok inan ki önünde arkasýnda kendi veriyor komutu, kendi alýyor söyleniyor ara sýra yanýnda biri varmýþ gibi
sen fýrtýnalarýný salsan faydasýz kalbim titremiyor
07. 08. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.