Ah ! Şu mutluluk, Émile Verhaeren, Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Ah ! Þu mutluluk Bazen çok nadir ve çok zayýf biçimde Korkutur bizi. Ýyi ederiz sesimizi kesmekle Ve bir hala gibi yaparýz Bütün saçlarýmýzý, Kendimize emin bir sýðýnak olsun isteriz, Çok kere ruhumuzda mayalandýrýrýz kaygýyý.
Ama diz çökmüþ bir melek gibidir aþkýmýz Dua eder ve yalvarýrýz, Geleceðin bize olduðu kadar baþkalarýna da vermesini Ayný sevgiyi ve ayný yaþamý, Talihleri kýskanmasýn diye talihlerimizi .
Ve sonra, kötü günlerde, büyük akþamlar Ümitsizliði göðe kadar ulaþtýrýrlar, Özür dileriz alevlenen geceden Ruhumuz yumuþak da o sebepten.