Elimde bastonum
aðýr aksak ayaðýmla
Akýntýya kürek çeker
gibiyim bugünlerde.
Karar verdikçe yürümeye
uçurum oluyor gökyüzüm.
Bulut gibi
yaðmaya hazýrlanýyor duygularým.
Can kýrýðý yanýklarýn
küflenmiþ kokularý sarýyor
dalga dalga yaþanmýþlýklarý..
Yüreðimin dehlizlerinde
duvara týrmandýkça
düþ ile saðýlýyor yaralarým..
Bedelinin hücre evindedir
sorulan her soru
Kendime sorup da yanýtlayamadýðým..
Defalarca kovulduðum kýþýn
hangi köþesiydi ki;
kutsi alkýþlar eklediðim halde
duvar ördü imkansýzlýða kurþunî hevesler.
Amaçsýzca ortada dolaþtýkça gözler
Topraða kilim döþedi
hasret çektiðim çiçekler.
Beni bir tek sardunya büyüttü belki de
Huzurun adýydý bembeyaz rengiyle
Kar yaðmuru dansa kaldýrmadan önce.
Karýþtýkça topraða su
yaprak topraða
alabildiðince sükûta.
Derinliðin gizeminde miydi
dokunulduðunda yaþam.
Benliði koyuverdiðimde
kucaklanmýþ bir hayatýn
vazgeçilmez sayfalarýnda.
Kendimi tekrarlayan bir duada
Ölmeden kardeþlerim
kalbimin doðusunda.
Þiirlerde harcadýk son sevgiyi de
doyumsuzluðun muhabbeti ile.
Dikiþ tutmuyor gövde.
Acýyan ve acýtan ten oldukça.
Mucize tozlarýyla dolu sandýðýmýz
ýþýklar yatýyor þimdi raflarda..
Ýnanmayý yitirmenin pahasýna.
Anlamaya çalýþtýkça..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.