hani kapýnýn önünde bir taþ vardý kilolu bir kiþi sýðardý olan biten konuþulurdu bir arada aðýz aðýza, gönül gönüle söz sokaða aðardý çýkýlýrdý çýkmaz sokak pencerelerde çiçekler göðe kafa tutardý yolda yolcular bakardý neresindeyiz hayatýn þaþardý
gülerdik durmadan cennete girmiþiz gibi her þey yolunda kaf daðýný aþmýþýz da kurtarmýþýz annesinin biricik kýzýný
unutmadýk nasýl kendilerine evrildiðini bütün yollarýn sularýn yönünün nasýl çevrildiðini deðiþtirildiðini zaman ayarýnýn terse döndürüldüðünü adýmlarýn unutturulduðunu þimdinin
yoksa dün deðil de bugün mü ? nevrimiz döndü pencerelerimizden giren dumanlardan medyayý saran buðulu hallerden yol bile þaþkýn inip durmaktan uçurumlara görmekten kurumuþ su yataklarýný
bir sokaðýmýz vardý yalansýz hýrsýz korkusu olmayan bilinirdi kimin tenceresinde ne kaynar kemik kimde et kimde dertler kimin içinde, kimin dýþýnda hüzün nasýl güler çocuklar babalar eve nasýl döner nasýl bekler anneler
unuttuk mu unutmadýk kafamýza biri vuruyor sanki din iþlemeli bastonla
bugündeyiz..
28. 07. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.