Uyaksýz bir dille yazýyorum ey ömrüm Yýldýzlar sayýsýnca suskunluktan Gövdesinde çiçekler açan bir uçurum duruyorken adýmlarýna Gözlerine çocukluðu tutunmuþ bir çift demir parmaklýðým
Seslerden üþümüyor Kartpostala bakar gibi bakýyorum terki diyar edenlere Candan dýþarý! Ýnsan acýyý sevmezse ölür billahi Eksik uyandýðým her sabah Kalbim gölgemde ömrüm
Ve þimdi tamda kýrkiki mum soðumuþken Yakalim bir yenisini can tanesi tadýnda Kalp olayým yeniden her yürekten bakana
Penceremde þakýyan son gül Ýnandým sana Iki dal yeþerttim iki oðul Birde kirpiklerimde yürüyen canyâr Iyi ki dedim sonra iyi ki Kuþlarýn uykusunu uyuduk Iyi ki dedim geldiniz çoðaldýkça çoðaldým...
Ey ömrüm Büyüdüm bugün bir kez daha Kuþlarýn kanadý tutundu dudaklarýma Gökyüzü çizmeli tüm aðýzlara...
Hazal Karadað Sosyal Medyada Paylaşın:
Hazal Karadağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.