BALDIZIM ÖZLEM'İN...
BALDIZIM ÖZLEM’ÝN...
Meryem duysa ismini,coþarak þahlanýr,
Baþkadýr yeri onda, baldýzým Özlem’in,
Özlem’in hayaline, þartlanýp odaklanýr,
Hüsniye ablanýn kýzý,baldýzým Özlem’in...
Zor çocukluk yaþadý,görmemiþ ki baba,
Ne fýrýný çok bildi,ne de uðradý kasaba,
Ýsmet abiden sonra,uzun ve zorlu çaba,
Hayatý adil olmadý, baldýzým Özlem’in...
Þen þakraktýr, takmaz bir þeyleri kafaya,
O hepten güvenmiþtir,Ulu Ali Mevla’ya,
Herkesin güvencesi,mala,mülke,tarlaya,
Hiç umurunda olmadý,baldýzým Özlem’in...
Hayatýnda çok önemlidir,iki oðlu,bir eþi,
Vardýr yiyenler ve gelinleri,ikide kardeþi,
Hesabý asla tutmaz,bilmemiþ üç ile beþi,
Olumlu kiþiliði vardýr,baldýzým Özlem’in...
Hayal kurar, plan yapar,gider ya ardýnca,
Görüp duymadým,incinmemiþtir karýnca,
Günlük yaþar,ortamlarda kafasýný sarýnca,
Keyfine diyecek yoktur,baldýzým Özlem’in...
Har vurup harman savuruyor,her imkaný,
Kýsmet olabilirse,satarsa bir gün dükkaný,
Deðiþtirecek ailecek,evi,barký ve mekaný,
Melek gibi huylarý var,baldýzým Özlem’in...
Eþiyle barýþýktýr,kýymet veriyor Haydar’a,
Eþ ve çocuklarý nerede,Özlem gider ora,
Arayýp Baðdat’ý bulur,lazým ise sora sora,
Ehil yaþar,derdi yok,baldýzým Özlem’in...
Ramak kalmýþtýr okuluna ,oðlu Barýþ’ýn,
Gelin ister,selvi boylu,al yazmalý sarýþýn,
Kýyamaz çocuklarýna,görürsen yakarýþýn,
Baþkaca yok dünyasý,baldýzým Özlem’in...
En küçüðü de Sidar oðlu, medar-ý iftiharý,
Genç üniversiteli,olmaktýr onun da þiarý,
Ýstanbul,Ýzmir, Ankara tutturabilse ayarý,
Diyecek olmaz keyfine,baldýzým Özlem’in...
Bir hayali daha var,o da Marmaris’te ev,
Ýster isen yoluna,çýksýn kocaman bir dev,
Kýnamalar serbesttir,bazý istemeden sev,
Baþka isteði de kalmadý,baldýzým Özlem’in...
Bu hayatta,dayý ile teyzeleridir en yakýný,
Aliþ,Mamoþ kardeþleri,bozmazsa çarkýný,
Kendi ile birlikte,onlarýn da evini barkýný,
Geçindirme borcudur,baldýzým Özlem’in...
Hacý Cahit dayýsý,Safiye’de büyük teyzesi,
Meryem teyzesiyle hep,gülüyor gamzesi,
Figen’in çok emeði var,peþi sýra gezmesi,
Ona ablalarý gibidirler,baldýzým Özlem’in...
Hele de yaþasaydý, rahmetli Anne Sona,
Müsaadesi olamazdý,üstüne sinek kona,
Lafýný bile ettirmezdi katiyen,ona, buna,
Hep gitmiþti suyuna, baldýzým Özlem’in...
Þeyhim;Derki tanýmýþým,anne ve babasýn,
Büyük baldýzý gibidir,bacanaðým Abbas’ýn,
Çýkarýr cebinden çoðunu,adamýn ise hasýn,
Nurettin baba yarýsýdýr,baldýzým Özlem’in...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 00:03
14.07.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.