ALİYE ABLA’YI…
ALÝYE ABLA’YI…
Yýl bin dokuzyüz seksen,aylardan Haziran,
Tanýdým bir vesileyle, bende Aliye Abla’yý,
Müþvik hanýmefendi, derli toplu bir insan,
Sebep olur hayýrlara,gördüm Aliye Abla’yý…
Yýl dokuz yüz seksen bir, aylardan Aðustos,
Hanemiz sýkýntýlýdýr,yemiþiz birlerinden tos,
Aðustos yirmi üçte,iþin üstüne olmalýydý sos,
Komþu telefonundan,duydum Aliye Abla’yý…
Neler oluyor Nurettin,ne bu sýkýntý,ne arýza
Bilmem ki Aliye Abla,siz göstereceksiniz rýza,
Sizlerde yok mudur bir kiþi?Vekil ola bu kýza,
Benim söylediðim söz,baþa saldý Aliye Abla’yý…
O gün, bugündür biliyoruz,haneyi baba evi,
Ocaklarý olmuþtur bize,mukaddes ve uhrevi,
Yakýn akraba sayarým,dede,babadan toy evi,
Haneme þeref veriyor, sayarým Aliye Abla’yý…
Kýzlarýyla,oðullarý olmuþlardýr bana,kardeþ,
Mülayim melaike,Hacý Ali Taner gibi bir eþ,
Ýyilik sever ve çok mert,bir o kadar çilekeþ,
Her zaman hatýrlarým,saygýyla Aliye Abla’yý…
Sofrasýnýn baþýnda,anne,kardeþle,görümce,
Hizmette kusur eylemedi, onlara ince ince,
Geleceði dert etmedi,bilmedi gam,düþünce,
Her zaman söyleyip,hatýrlarým Aliye Abla’yý…
Aile deyip geçmeyin,var onlarda kalabalýk,
Çokta fazla önemlidir, her türden akrabalýk,
Allah dara salmasýn,imdadýna yetiþsin Halýk,
Muhabbet ve saygýyla,severim Aliye Abla’yý…
Her bir zaman gördüm,teyze,bacý ve yiyenler,
Ayrýca yoldan geçerken,sofrasýndan yiyenler,
Bilirim dört bir yanýnda,metheyleyip diyenler,
Mert ve cömertçe yaþar,anladým Aliye Abla’yý…
Hacý Ali Abi rahmetli,çok baþkaca bir, kiþilikti,
Sofrasýnda muhabbetimiz,ne sondu,nede ilkti,
Aile, evlatlarý için, Sultan Süleyman’dý,mülktü,
Hep rahmetle yad eyler,buldum Aliye Abla’yý…
Yücel oðlu umududur,bir tekte erkek evladý,
Yürümedi düzeni,gözünde kalmýþtýr muradý,
Adam gibi adamdýr, çýkmaz figan ile feryadý,
Geleceðinin meraký da,almýþtýr Aliye Abla’yý…
Þefika Bacým tatlý dili,munis ve muhabbetli,
Eþi ve evlatlarýna,çok ilgilidir ve çok dikkatli,
Çalýþýyor Aslan Maþallah,okulu yayadýr o atlý,
Çocuklarýna anne-baba,anladým Aliye Abla’yý…
Gülseren ortanca kýzý,çalýþkan ve çok sosyal,
Kaliteli yaþar,düzgün giyimli,sever hasbýhal,
Çiçeði, gülü evladýdýr,olamaz ona eþ, emsal,
Yüreði kalmýþ onlarda, sandým Aliye Abla’yý…
Küçüðü ve son beþiði,vazgeçilmezdir Birsen’i,
Her fýrsatýný buldukça,kýrýyor onlara dümeni,
Kalbinin en derin yerinde,bitmez ki serüveni,
Mutluluðu mutlu eder,tanýdým Aliye Abla’yý…
Evlatlarýnýn hasretinden,terk eylemiþtir Iðdýr’ý,
Yalova’ya göç eylemiþ,kurmuþtur otaðý,çadýrý,
Geçmiþi býrakmýþ geride,var çocuklarýn hatýrý,
Hayat çok hýrpalamýþtýr,yormuþ Aliye Abla’yý…
Þeyhim;Derki bildiðimi yazdým,geldim buraya,
Bazý zamanlar,özlemler ile aklýda gider ,sýlaya,
Her bir zaman dualarým,olmuþtur O Mevla’ya,
Huzur ve rahatlýk versin,korusun Aliye Abla’yý…
Nurettin GÜLBEY
Saat : 20:05
16.07.2018
YALOVA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.