VEFA
VEFA
Parmaðýn mum eder yanar durursun,
Gönlüne gem vurup hepte korursun,
Çok zaman boþuna sen yorulursun,
Vefasý olmayan insanlar için.
Sen seversin o sana arkasýn döner,
Üfleyince hemen mum gibi söner,
Yukarý çeksen de aþaðýya iner,
Cefasý olmayan insanlar için.
Deh desende o yürümez seninle,
Ne verirsen boþa gider elinle,
Gel de bir büyüðün sözünü dinle,
Sefasý olmayan insanlar için.
Kullarý sev Yaradan’dan ötürü,
Ýþe hakkýný ver alma götürü,
Artý senin olsun, býrak nötürü,
Boyasý olmayan insanlar için.
Yürü dostum yürü boþa yorulma,
Vefa görmesen de keza darýlma,
Beklenmeyen darbelerde kýrýlma,
Kafasý olmayan insanlar için.
Yaþadýkça ömrüne tecrübe ekle,
Yaptýðýn karþýlýðýn Rabbinden bekle,
Ne hýzlýca yürü nede ki tekle,
Ýnsafý olmayan insanlar için.
Þeyhim;Derki yaþadým gördüm,
Ne akýlsýz idim, nede ki kördüm,
Hayatý iplikle oyayla ördüm,
Kýymeti olmayan insanlar için.
Nurettin GÜLBEY
04.03.2015 Saat : 23.15
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.