son fesleðenlerde soldu rüzgar ay ýþýðýna sundu bütün gülüþlerimi cýlýz hicazi ve gün ýþýðýna acemi yedi tepe kayýyor þimdi parmak uçlarýmdan
oysa ben Ýstanbul’da denize bakmayý severdim hisar uçlarýnda nefes almayý son raksýný yapmayý balatýn kýz kulesinde beklemeyi
çengelköyde unuturdum kendimi iskele sýrdaþým olurdu ve beyaz beyaz martýlar gökkubbem
o martýlar ki beykozda gözleri büyürdü fincan fincan daha çok severdim bakýþlarýný alýcý ak ve ýsrarkar gökyüzünün semazenleriydi onlar ve yüreðimin sür kuþlarý
Beliz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beliz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.