birlikte yaðmur altýnda
þemsiyesiz yürüyecektik
geri dur demeden güneþe
yaðmursuz bulutlarý
kimin getirdiðini sorgulayarak
bir yerde kalýp
düðümlenmezdi aþk
kusursuz olmasa da insan
bir punduna getirip
yaðdýrýrdý
yaðmurunu sevdanýn
bir suçlu aradým bugün
durup dururken
nasýl biterdi sevgi sözcükleri
araya girerdi þeytanýn yüzü
boynuzlardý
aramýzdaki eþsiz duyguyu
seni düþündüm
mektuplarda yaþayan sevgiyi
zarfý elime aldýðýmdaki heyecaný, zevki
baþka ne getirirdi
yaþattýðýn dünyayý
küçücük avuçlarýma sýðan
yine yaðmur yaðýyor mu sizin oralarda
þemsiyesiz yürüyor musun
deniz gülümsüyor mu uzaktan
ýslak gözlerine
geçmeye çalýþýyor musun altýndan
gökkuþaðýnýn
yine
beni düþünüyor musun?
29. 06. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.