Aþka dair onlarca düþünce var aklýmýn haznesinde,
Aklýmýn kuyusu derin,
Hayret etme kýskývrak yakalandýðýma sana,
Bazen ne kadar istersen iste vazgeçemessin,
Bazen kimsesizliði bile doðru dürüst hakedemezsin..
Ýki yol var önümde,
Birinin gözlerinde aþk var,
Bir diðerinin gözlerinde ayrýlýk,
Aþk dediðin bir baþkasýnýn yüreðinde tutsaklýk,
Pusuya yatmýþ azýlý bir katil var, elinde yalnýzlýk,
Ölmek mühim deðil,öleceðini bile bile isyandýr korkaklýk,
Ýki yol var önümde,
Birinin ucunda çaresizlik var,
Bir diðerinin uçurumda piþmanlýk,
Kalbim parça parça iþgal edilip yaðmalanýyor,
Deliye döndürse de,sana onca kýymýþ olsa da,
Yine onadýr muhtaçlýk,
Sen ne kadar acý çekersen çek,
Sen ne kadar isyan edip öfkeni demlersen demle,
Sen kaybedecek hiçbirþeyin kalmayana dek,
Sen ne kadar ölen duygularýna kefen biçersen biç,
Eðer birinin yüreðine hapsedilmiþse yüreðin,
Öldüremezsin,
Baksana ayrýlýðý nasýl da kuþandýrmýþlar onun gözlerine,
Sen onu sevdadan baþka birþeyle kurþuna dizemezsin,
Ýki yol var önümde,
Birinin sonunda zulüm var,
Bir diðerinin baþýnda ölüm,
Eðer canýný acýtan birþey varsa içinde,
O yatmaya kalktýðýn döþek bile dikenli bir mezar,
Sorguya çekilir aþka düþen insan her gece,
Ýlk soruda tökezletir gözden damlayanlar,