Dilini bilmediðin þiirler yazmak istiyorum sana,
Anlamýný bilmediðin,
Piþmanlýklarla sývamak isterdim beyaz sayfalarýmý,
Kýrýk dökük yanlarýmý görmediðin,
Çünkü görürsen anlardýn beyazlarýmýn altýndan sýzanlarý,
Anlaþýlýrdý nefretimi yenip herseferinde özlendiðin,
Çýplak ellerinle tut çýkart bedenimin soðuðunu,
Üþüyor her geçen gün yokluðunun balkonunda tenim geceleyin.
Sen Nerdesin..?
Gündüze geceyi sarmýþým bugün de,
Yas tutar gibi alaca kara bir gecelik giydirmiþim duygularýma,
Çoðu açýkta kalmýþ duygularýmýn,
Odam soðuk,
Umutlarýmýn aynadaki hali soluk,
Aklýmda durmadan çalýþan bir ressam var sanki seni çizen,
Ve durmadan seni anlatan bir adam,
Susmak bilmeyen,
Sen..! sen nasýl yapabiliyorsun,
Suskunluðundan ikram et bana da,
Sussun biraz olsa da içimdeki sen,
Ya da kýrmýzý bir gökyüzü gibi sýzma gözbebeklerime,
Dök içinde ne varsa,
Gözlerim yorulmak bilmeyen bir iþçi gibi,
Razý zaman kirpiklerimi sarartmaya,
Seni düþündükçe özlem çekiyorum aklýmýn kuyusundan,
O kadar aðýrsýn ki bazen çekmeye gücüm yetmiyor,
Soluklanýyorum sonra yokluðunun koynunda,
Nasýlda sinmiþ kokun parmak uçlarýma,
Ne yana dokunsam hüzünlü bir deðnek gibi ellerim,
Seni çýkartýyor karþýma,
Gözlerin geliyor sonra aklýma,
Ama ben yoktum orada...
Sen ki haberin dahi olmadan günahlar iþliyordun,
Mahsur býrakýyordun beni kalp çýkýntýlarýnda,
Ben ki sallandýrarak cezalandýrýyordum seni göz kenarlarýmdan,
Bilsen kaç göz yaþýmý astým senden sonra...