Bir sevdiðim vardý benim, Adý nisa .. Nisan yaðmurlarý kadar duruydu güzelliði, Kýskanýrdý kokusunu tüm lavanta çiçekleri, Varlýk ,yokluk, kötülük gözetmezdi gözleri, elleri, kalbi, O sadece severdi, Dudaklarýndan her döküldüðünde adým, Ýçim erimez sanýlan buzlar gibi erir giderdi, Gözlerini kör eden bir aþka sarýlmýþtý kalbi , Bedeni inkar edemezdi , Bir sevdiðim vardý benim, Adý nisa .. Bir gülümsemesi vardý ölmeye bedel, Hayalleri vardý , Umutlarý , Ýçinde sadece benim olduðum, Hayatý vardý , Bir çocuk gibi kanardý her þeye, Ve bir çocuk kadar sevinirdi her þeye, Olsa da olur olmasa da olurdu onun için, Yanýnda ben olayým dayanýrdý her þeye, Bir sevdiðim vardý benim , Adý nisa .. Dayanmamýþtý kapýma aþk o’na dek, Ya da ben tanýmamýþtým yanýma gelene dek, Ben onun için o benim dediði, benim , Sanki o zamana dek kimse beni sahiplenmemiþ gibi, Cennetten biriymiþim gibi , Sevdi karþýlýksýz, Ve benim için iþledi tüm günahlarý, Bir sevgilim vardý benim, Adý nisa....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.