hiç olmazsa bir þiirde görmek seni
ufuktaki ýþýklý çizgide
sevdiðimiz sarý renkle
sarmaþ dolaþ
bir tepenin üstünde
henüz toplanmamýþken
gri bulutlar
yoksun
anýlara durup durup dalýþým ondan
taþ merdivenleri çýkýp
girmek
pencereleri kayýsý aðacýna bakan
bir eve
sesini iþitmek
bir kaç metrelik sedirde
elinde attila ilhan’ýn þiir kitabý
kirpiðine kývrýlmýþ dizeler
müjgan ve ben
yine eski seni görmek
bir parktan geçerken
varsýn eskilerden biri de
bende sen hep ilk iken
öyle güzel ki bakýþýnda özlenmek
gizlenmek sayfalar arasýnda
beðendiðin bir þiirin üstünde
bir çarpý iþareti olmak
elime tutuþturduðun kitapta
yetmez
yetmiyor iþte
kim bilir nerde saklýdýr o eski günler
taþ merdivenli evin yerinde beton binalar
önünde sevdadan bi haber kýzlar oðlanlar
bilmezler attilâ ilhan’lý müjgân’lý sen’li günleri
kaydýðýný þiirli geceler arasýndan
kuyruklu yýldýz gibi
aþkýmýzýn..
27. 06. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.