herkesin bildiði þair sözlerle seslenmem þiirde kasabalý bir kýz halimle geçerim önünden gereksiz söz söylemem yaþadýklarýmýn kotasýný delerek nasýl su doldurursam sokaktaki çeþmeden içimden türküler çaðýrarak hüzünle penceresinden nasýl görürse halime teyzem belki bir omzum düþük, eteðim ýslak ayaklarýmda naylon terlik, baþým baþ baðlama kendimi ele vermeden geçerek bir bölümden diðerine
yürüyüþümde yazýlý deðildir kimliðim köy pencereli evim iþlemeli yastýk örtüm bebeðimin omzuna yaslanýp aðladýðým hepsi içimdeki sýkýntýda saklýdýr sanki örtbas edilmiþ gizli duygudur acým bir düþman askeri gibi dalar odaya, rengim solar kocam orada duvara fýrlatýr ramazan günü çorbayý kolay deðildir arkana bakmadan çekip gitmek baba evine
þiirde solmak kolay deðildir zaman ayýrmak ana, geçmiþ anýlara atlamadan kitap arasýnda kalmýþ çarpýyý kurutulmuþ kýrmýzý bir gül yapraðýný seni býrakýp gitmiþ sözleri bulmak yeniden dünü yeniden doðuracak gibi dizeler sözcükler tutsaklýktan özgürlüðe adým atmak geçmiþin bütün zincirlerini kýrýp gün ýþýðýný davet etmek odana..
20. 06. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.