Þu üzerine yürüdüðüm yol Çiçek dalýyla uzandýðýnda,bütün melcelerde aradým seni Aklýmý dökercesine...
Pencereleri aþmak gibidir güneþe merhaba demek Ve umudun menziline sevda hevengini asmak gibi Koruk ucunda,olgunlaþmýþ ne kadar söz varsa Buðulu gözlerle sunuyorum yüreðine Ki,yüzü hurrem duygularýn sýrtýnda þen yaþam Avuçlarýma sokulan Sýcaklýktýr...
Zamanýn baðrýnda konakladýkça kanayan yara Sarýþýn bir yalnýzlýk olur odama Bilmem ki kaç çocuk uykusundan uyanýr Kaç nal sesi Irmak ve gül Çadýr kurar yüreðimin iklimine
-gidersem gün soluðuna kuþlar nereye toplaþýr-
Insanlarý göçüyorum gözlerimden Seyyah uçurumun soluðunda kýrýlýyor sokaklar Tenha düþlerin gecesine kalýyorum Sana kokusu yitirilmemiþ gül verdim Suyu dinle Ya da ateþini yak mumun Yazýlamaz sözlerin üzerine doku beni Kehribar tesbihin lal ucunda vur saatleri alnýndan Ve sesle sevmeyi Çýtýrdýyor yapraklar Yýldýz ve gök
El ele düþlerin yaþamayý dillendiren õzünden Yudum...yudum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.