Değme Yanarsın
Tüten bir volkaným, savrulur külüm,
Deðme dedim deðme, sen de yanarsýn.
Yaramdan al kaným, sýzýyor gülüm,
Sevme dedim sevme, sen de kanarsýn.
Uzak dur iliþme, bana el gibi,
Yaðma yaðmur gibi, coþma sel gibi,
Zamansýz baðrýmý delen yel gibi;
Esme dedim esme, sen de dinersin.
Sanma yad ellerde iflah olurum,
Musmutlu yaþarým, huzur bulurum,
Terk edip sýlayý, orda kalýrým;
Gitme dedim gitme, sen de dönersin.
Dalma hayallere, pembe düþlere,
Bak içime akan gizli yaþlara,
Alýþ fýrtýnaya, kara kýþlara;
Yoksa dedim yoksa, sen de donarsýn.
Sevdalar öksüzdür, aþklar vefasýz,
Aðzýnla kuþ tutsan, yine faydasýz,
Alaca göçerken, buruk, sefasýz;
Bir gün dedim bir gün, sen de anarsýn.
20.06.2018
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.