Kırıkhan Sessiz, Sensiz

Uzaklardan yeþil yeþil bakarsýn,
Gülüþün ilkbahar, duruþun þiir.
Yüreðime usul usul akarsýn,
Varlýðýn ruhumu besleyen nehir;
Uzaklardan yeþil yeþil bakarsýn.

Gözlerin gurbetin soylu þarkýsý,
Bal eyler hasreti, tatlý kelamýn.
Gittiðin yer, beþ bin daðýn arkasý,
Göçmen kuþlar ile gelir selamýn;
Gözlerin gurbetin soylu þarkýsý.

Sen orda kimsesiz, ben burda sensiz,
Tadý yok hayatýn, adý yok aþkýn.
Kýrýkhan yýldýzsýz, virane, sessiz,
Serçeler biçare, kumrular þaþkýn;
Sen orda kimsesiz, ben burda sensiz.

Gidenler dönmez mi, gittiði yerden?
Ömür takviminde yaprak sarardý.
Ýnsan tez geçer mi, sevdiði yârden?
Yollarýna bakan gözler karardý;
Gidenler dönmez mi, gittiði yerden?

Gel de yaðmur gibi düþ çöllerime,
Islak dudaklarla bir buse kondur!
Yeniden can suyu ol güllerime,
Bu son fýrsat belki, bu çaðrý sondur;
Gel de yaðmur gibi düþ çöllerime!

19.06.2018
Muhittin Alaca











Sosyal Medyada Paylaşın: