Gözlerin gözlerime son þifreyi fýsýldar orda benden içeri bir tek senin sevdan var
ellerin ellerimin son þahididir inan
seni her gördüðümde titrer elim ayaðým sensiz þiirlerimde ne tat ne de lezzet var
menekþe gözlerindir son menzilim duraðým
gözünde hüzün görsem kor olur kývýlcýmlar sensiz dünyam yýkýlýr elbet yüreðim yanar hiç kimse bilmese de kalbimi kalbin bilir gözlerin gözlerime her an aþký fýsýldar
varsýn kimse bilmesin yeter ki Allah bilir rabbin sevdasý dolu tertemiz yüreðinde
yürürken yollarýnda melekler secde eder sen hep böyle ýpýþýl benim gönlüm derbeder bir mum gibi yanarken efkârýmý kim bilir
gözyaþýmla ýslanan sýrlarýmýn sýrdaþý bir yataðým yorganým bir de yastýðým bilir
bana ne yaptýn söyle gel de boz bu büyüyü menekþe gözlerinle aþk mý fýsýldadýðýn indir silahlarýný dudaðýndan süngüyü
gönlümle teslim oldum yetti sevda tuzaðýn bin kere öldürdün ya kim vurur ki ölüyü
yürüdüðün yollarda melekler secde eder sen hep böyle ýpýþýl benim gönlüm derbeder kuþ gibi çýrpýnýyor zayýf kaldý yüreðim
sevdayý çeken bilir baþýna gelen bilir kimse bilemese de þahittir Allah bilir
31/Mart/2011/Perþembe/Ankara
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.