Bu gün kendini affettiðin gün- beraatýn olsun açina
göl yeterince renk almýþ gök gözlerinden sevdiceðim açina’m çýk gölden
tomurcuk tomurcuk açmýþ su yanaklarýnda
bütün günlerin sen ettiði bir günde bense günsüzüm öksüzüm dersem olmaz - çünkü sen varsýn bir dövme gibi yüreðime daðlanan vahþi kartalsýn ve bir daðýn tepesinde yavrusunu koruyan kartalcasýna üzerimde kanatlarýn vahþi atlarýn kurtlarýn dolaþtýðý ovanýn tek kabilesi biz kuþlarýn rüzgarýn sessizliðin sesiyken karanlýk bir kýl çadýrda þafaðý bekliyoruz uçmak için
odamýza doðacaksa tan aþkýn günahý ne açina’m o da vatan bize- bizi koruyan-içine alan aþk korumak zorunda olduðumuz onurumuz biliyorum senin sillen yamandýr sevgili bana açýkça söyle kusurlarýmý
kýskanma beni yine koru kolla eskisi gibi yokluðunla sýnama beni koru beni kendinden bana dokunma çekme kanatlarýný üzerimden
gök gözlerinin hýþmýna uðratma beni bu gün kendini affettiðin gün beraatýn olsun açina
Yüksel Nimet Apel 19/Haziran/2017/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.