Ses 1-2-3...

Sesimi, sesine...
Sonra,
sesim den ve sesin den olduk...

Neydikki biz!!
Hangimizi saklarlardý,
Digerimizi bulmak için...

Ebeyle sobe,
Yirmidört saat içinde ayný cümlede bulunamazken,
azaldýk!.

Akran repliklerin güvelenmiþ mürekkebi yazar þimdi...

"parmaklarýný kaça katlarsan katla, sýðdýramazsýn avuçlarýma"

Kabuklarý erkenden uyumuþ, yaralara teslim günaydýnlar!...
okur þimdi...

Anlatamaz!!
Söz dar, çýkýþ yok aðýzdan...

Müjde!!...

Azýksýz düþ öldü!.

Az öteye taþýndý,
sonralarýn ayaklarý...
Ezberimde biriken topal kuþ hikayesi döndü...
Yýrtýldý sýrtýmýn kanatlarý.
Ýki yanýndan muamma sarkan bir dala asýldý,

...hiç nöbetleri...

Deðil tasa, her yer sükut...

Hiþþþ!

Hey!!
Gölgeme kurtlarýný dökmüþ, köksüz aðaç!
Dal kýrýðý sözü kurutan.

Hey!!
Aðzýnýn kenarýnda ýslýk kalmýþ diri!...
Bakýr kapda aradýðýn ölü!

Hayýr!!...

Sesime gelme ey yüz!...
birazdan doðurur beni,

usta bir hüzün!!!.

Sesimden
Sesinden.
Sosyal Medyada Paylaşın: