bana sen/le yaklaþtým hayal meyaldi artýk iðde çiçekleri elime batan dikenleri anýmsardým ama kokusu deðerdi burnuma bana uzandýðýnda elin
uzakta mýydýn, ben mi uzaktým gelemezdin çýkmaz sokaðýn taþlarýný atlayýp bir merhaba sarkýtýp kahvehanedekilere onca kalabalýk arasýndan seni aldým sakladým
bana sen/le seslendim cebinde dað elmasý ýssýzlýk bakýþýn taþtý gözlerimden su olup sevgi aldý yerini, el verdi kalbim oturduk salkým söðüt altýna kimse anlamadý bakýnca bir kiþi miydik iki mi?
neydi aramýzdaki doðal gül kokulu bir mayýs akþamý yoksa haziran mý sen olmasan olmaz mýydý adýmlarým oturur kalýr mýydým elim koynumda yazýlmaz mýydý þiirler çocuk düþlerim kalýr mýydý diþini sýkarak öksüz ve yetim
yazan olmazdý iðde çiçeklerini
20. 05. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.