Karanlıklar Ülkesinin Bir Hikayesi

Bir düþ karanlýðýndayým yine
Etraf sanki tozlu mazilerden kalma anýlarla birikmiþ
Söylenen bir þafak türküsüdür bilinmez
Hayat yine akmaz olmuþtu.

Bir düþ perdesidir akmayan mavilikler girdabýnda
Her yan derin uðultular sahnesidir
Yankýlanan sözlerin arka sayfalarýndaki yýldýrýmlarýnda
Yaþam denilen þey akmaz olmuþtu.

Kahramansýz bir sahneydi aslýnda
Geçmez denilen zamansal düþleri kim görebilirdi
Bilinmez yýldýzlardan kareler yansýsa gölgelere
Yaramaz þafaðýn türküsü hiç bitmezdi

Hayat akýyorken yoksul zamanlar ülkesine doðru
Gözlerden derinliklere
Kelimelerden kifayetsizler sakinlerine
Bir karanlýklar ülkesindeyim yine
Düþlerim akmaz olurdu gecelerime
Sonsuzlar ordusu sýralanýr yine.

Geçmez denilen vakit kimlere yüklenir
Ya susmak!
Hangi kimsesizler daðlarýndan güneþler doðardý
Akþamlar sabahlara düþmandý.

Bir karanlýklar ülkesindeyim yine
Ýçimi bir soðuk kaplardý
Belirsiz bir hüzün düþerdi içime
Sefil kalmýþ
Yoksul
Anadan gayrý yetim
Karanlýklar ülkesindeyim yine
Bir güneþ beni bulurmuydu diye

Sosyal Medyada Paylaşın: