Ýstanbul’da yaðmur yaðýyordu ,sanki gökyüzü delinmiþ bu gece Bense ölümün kýyýsýnda kan rengi bir hayatý kovalayan çocuktum sadece Ýþkenceler gördük ,aç kaldýk ,ayazda kaldýk birçok gece ama ölmedik anne Gazzede yangýn sönmüyordu ve göz yaþlarýmýz karýþýyordu yaðmur taneciklerine
Gazzede çocuk olmak suçtur; hiçbir suç iþlememiþ olup, yine de cezalandýrýlýrsýnýz Cennete çocuk olarak gider ve orada hep çocuk kalýrsýnýz Korkular içinde korkusuz olmayý baþarýr, çýðlýklarýnýz içinde susmaya çalýþýrsýnýz Doðuþtan sevdalý olursunuz yurdunuza ve destan olur yeniden doðarsýnýz
Gazzede bir çocuktum ve göz yaþlarým karýþýyordu yaðmur taneciklerine Annem nerdesin gel artýk ,gel de göðsünde uyuyayým bu gece Kanatlarýnýn arasýna alýp götürsen ya çocuklarýn aðlamadýðý baþka bir ülkeye Ben biliyorum anne, o insanlarýn yüreði merhamet dolu kurtaracak bizi TÜRKÝYE...!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Servet Kaan Güldü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.